19 Aralık 2012 Çarşamba

UYKU MAHMURLUĞU....



Var mı mı böyle bir güzellik.Uyandığında karşında gülen 2 küçük surat.Gözlerindeki mahmurluk şişlik var mı hiç bu kadar yakışanı.Seviyorum sizi minnoşlarım...Her halinizi uykulu uykusuz .....Zor olan güzeldir zaten her zaman....
 Ablamızı beraber kaldırıyoruz.Bir prenses uyuyormuş yatakta prens onu öpsün de prenses uykusundan uyansın diye bir oyun yaptık aramızda her gün aynı şekilde uyanmak istiyor prenses.Yesinler o prensesle prensi..

6 Aralık 2012 Perşembe

2.BAYRAM...



2.Bayram kurban bayramından başladım çünkü Ahmet Arının ilk bayram fotolarına henüz bulamadım.O bir dahakine artık.
 Bayramlar çocuklar için ne ifade eder el öpmek harçlık almak şeker yemek çikolata yemek ve gezmek ifade eder.Biz de aynısını yaptık.Büyüklerimizin ellerini öptük harçlıklarımızı hediyelerimizi aldık.Mutlu olduk.Birdahaki bayrama daha da büyücez koca bir adam koca bir kız olcaz.


Harçlıkları aldıktan sonra yüzlerdeki ifadeler hemen değişiverir.Bu kadar kolaydır işte çocukları mutlu etmek.Benim canım babannem....

4 Aralık 2012 Salı

HAMİLELİK...

Güzeldi benim 2 hamileliğimde hiç bir sıkıntı çekmedim.Sabırsızlıkla 9 ayın sonunu mucizelerimin gelişini bekledim.Çok sıcağa geldi bu seferki son aylarda klimanın altında yatar oldum.Hiç bir faaliyetimden Duruyla oyunlarımızdan feragat etmedik.Çünkü o da bunun bilincindeydi İçerde bir minik adam vardı ve ona zarar gelmesini istemiyordu.Karnımın büyümesini heycanla izledi.İlk başlarda anne senin karnın neden büyümüyor ki dedi.Ama sonlara doğru anne ne kadar büyük karnın var demeye başladı. Ben de mi böyleydim .Artık kardeşim ne zman gelcek sıkıldım ben beklemekten.Karnına çıkamam dimi kardeşimin canı yanar.Anne bak tekme attı kardeşim .Bir çıksın ben de ona tekme atacam.Anne sen bizle beraber havuza atlyamazsın dimi kardeşim var.....diye uzun uzun giden sorular cümleler sonunda 9 ayı tamamladık beraber.Heycanlı neşeli ve sabırsız...O da gelmek istedi hastaneye kardeşinin doğumunu hayata gelişini o da izlemek istedi.Bana da onun benim yanımda olması iyi gelcekti.Ona baktıkça canım hiç acımaycak.Acısa bile onlar için ayakta kalmak zorunda olduğumu hemen iyileşmek zorunda olmamı hatırlayacaktım.Gerçekten de herşey düşündüğüm gibi oldu.
Sabah oldu hepbirlikte günler öncesinden hazırladığız süslerimizle birlikte yolunu tuttuk echomar hastanesinin.Yatış işlemleri odamızı süsleme derken geldi çattı saatimiz.Epidural sezeryan olcaktım.Duununkinde deaynı olmuştum ve hiç bir sıkıntı çekmemiştim.Duygusallık heycan ve sabırsızlıkla girdim ameliyathaneye.Kızımın yanağıma kondurduğu kocaman öpücük hala yanağımdaydı sanki.Epidurali uygulamaya başladılar ama birtürlü bitmek bilmiyordu.Bu sefer oldu dediler yatırdılar beni ama hala ayaklarımı hissediyordum.Olmamıştı kzıımınkinde.Bir tuhaflık vardı bu işte.Söyledim ben hissdeiyorum hala dedim.Birazdan uyuşcak dediler.Tmam dedim heralde uyuşur.Başladılar ameliyata ilk önce bir dokunuş daha sonra cızlama hissettim.Hayır bu olmamalıydı.Durunun öpücüğünden aldığım kuvvet artık yetmez oldu.V ebağırdım hissediyorum dedim ve bir daha hatırlamıyorum.

Kızımın karşısına açık gözlerle çıkmak istemiştim .Olmadı anne gözlerini açsana diye bir sesle uyandım .Sana bunu yaşatmamalıydım küçük prensesim ama aksilik.Ama bak ben ve kardeşin sağlıklı bir şekilde yanına geldik.Artık kocaman bir abla oldun gördün mü.Ahmet Arın da ben de iyiydik ağrım çok oldu ameliyattan sonra ama Duru bana baktıkça ona hissettirmemeye çalışıyordum.Ertesi gün hep beraber evimize geldikBizim için yeni bir hayat tekrardan başlıyordu.
Bu esnada benim yanımda olan ilk önce kızıma eşime anneme babama kardeşime burçak sema burak sebahat annem babannem yengem canım kuzim canere arkadaşten öte canım dostum kardeşim ışıl ve yusufa beni hiç yanlız bırakmayan canım dostum hilale özellikle Duru üzerinde emeği olan filiz ablama çok ama çok teşekkür ediyorum iyiki benim yanımdasınız sizi çok seviyorum..



Unuttum sanmayın doktorum Ufuk Özşeker e  echomar hemşire ve ebelerine ve bu anları ölümsüzleştiren Fehmi Karaman a çok çok teşekkürler.....

3 Aralık 2012 Pazartesi

NAZAR DEĞDİ PRENSESE...


Aynen öyle oldu kolay kolay hastalanmayan kuzu haftasonu ateşlendi düşüremedik düşüremeyince yedik 2 tane serumu.Şimdi daha iyi olduk.Hastalığına alışık olmayınca insaına zor geliyor tabi.Ama Allah daha kötülerini göstermesin.
Gözlerinden okunuyor hastalığı kuzumun.....Minik adam da ablasıyla bir mutlu bir mutlu:))

26 Kasım 2012 Pazartesi

KARDEŞ....


Kardeştir insanın hayatını ilk paylaşmaya başladığı kişi.Kardeştir kalbinin aklının yarısının ilk onda kaldığı kişi.Kardeştir arkadaşlıktan dostluktan akrabalıktan herşeyden çok öte olan kişi.İlk kıskandığın kişi.Odamı ilk paylaştığım kişi .Mutsuzluğunun mutsuzluk mutluluğunun mutluluk hayal kırıklığının hayal kırıklığı getiren ilk kişi.Belki de ilk kavga ettiğin ilk küstüğün onun hayatının sanki senin hayatın gibi hissettiğin yani hayatında ilk herşeyi yaşadığın kişi kardeştir.

Olmalı bence herkesin bir kardeşi.Yanında
olmasa bile varlığını biryerlerde hissetmelisin.Üzüldüğünde kalbin cıs etmeli, sevindiğinde ondan daha çok heycanlanmalısın.Canın olmalı .Herzamn yanında olmasını istemelisin.Beraber öğrenmelisin ,düştüğünde elini ilk o tutmalı ağladığında ilk o silmeli gözünü.Olmalı herkesin benim gibi kardeşi olmalı bence..Çok istemelisin ki benim gibi yanında olmalı.Seni çok seviyorum yanımda olduğun için benim kardeşim olduğun için...







3 hafta oldu.O nun mutluluğunu paylaştık .Hayatında yeni bir sayfa açtık hep birlikte.Düğün yaptık eğlendik ağladık sevildik üzüldük ama her şeyi beraber yaptık.Mutlu ol canım benim...

DURU DA BÜYÜYOR...



Büyüyor gözümüzün önününde yılların nasıl geçtiğini anlamadan.Daha dört yaşında kocaman abla oldu.Kardeşine bilmişlik taslıyor ben senden büyüyüğüm ilk önce ben çıktım annemim karnından diye.Seviyor kardeşini ama dozunu biraz ayarlayamadan



.Canım kızımın doğum günüydü ayın 15 i. Bu sefer dışarda kutlamaya pek yüreğim kaldırmadı.Doğumdu teyzoşumuzun düğünüydü derken tatlı bir yorgunluk vardı.Kuzucuğada sordum doğum gününü nerde kutlmak istersin diye.Kreş de dedi. Benim de canıma minnetti tabi.Biraz süsler biraz hediyeler derken bir günde hazırladım doğum gününü.Ananaesi teyzesi babannesi halası derken hepberaber arkadaşlarıyla güzel bir doğum günü kutladık.


 Küçük kuzu büyüdü abla oldu.Neler değişti 4 yıl da. Artık gerçek bir abla oldun.Önünde seni izleyen seni taklit etmeye çalışan senin örnek olmak zorunda olduğun bir kardeşin oldu.Bu sana inanılmaz yakıştı.İyiki seni doğurmuşum iyiki benim kzım olmuşun daha seninle neler öğrencez daha neler yapcaz.Seni çok seviyorum minik kelebeğim.Hep birlikte nice nice yaşlara....




 Teyzoşumuz da oynadı bizimle....


 Pelin teyze Tülay Teyze ve Çiğdem öğretmen her zamn olduğu gibi Durucuğun yanlarındaydı.Çok seviyoruz onları...

 Arkadaşlarımız pasta gerçek mi diye bir kontrol ettiler....:))


 Cerencik bütün minnoşluğuyla ,Duru da bütün abla şevkatiyle:)))

 Barbie temamız Durunun seçimiydi.Fatura kesiminden sonra 1 günde hazırlanabilen süslerimiz....

 Anane ve babanneyle oynamak hele harikaydı.....


 Halamız ise herzamnki hibi yanıbaşımızdaydı....

20 Kasım 2012 Salı

MERHABA....

Merhaba dedim çünkü yeni hayat yeni alışkanlıklar yeni bir yıl herşeye merhaba.Unutmuş olabilir miyim acaba yazı yazmayı dedim .Oturdum klavyenin başına 1 yılda neler geçti neler değişti onları yazayım dedim .


Artık 4 kişiyiz koca bir DÖRT .Hyatımıza daha gireli 3 ay olan küçük bir adam var artık.4 sene önce Duruyla tattığımız duyguları bize yeniden yaşatan küçük bir adam bu.
Geçen sene aralıkta öğrendik haytımıza bu miniğin gireceğini.Heycanla bekledik kızmıydı erkek miydi Duru napacaktı .Nler değişcekti.Acaba unutmuşmuyduk.Acaba yapabilirmiydik zorluklar bizi mi bekliyor derken.Kendimizi 9 ay boyunca hazırladık.Biz zaten hazırlardık kendimizi önemli olan DURU ydu.
İlk öğrendiğinde anne bu çok güzel bişey diye tepki verdiğinde anlamıştım doğru yoldaydık.Kızımızla beraber herşeyin üstünden gelebiliriz diye düşündük.Doğru da düşündük.Duru kolay adapte oldu.Hamileliğim de çok güzel ve rahat geçti.Duru da olduğu gibi son güne kadar eczanedeydim.Sıcaklar haricinde beni yoran birşey olmadı.



Veee geldik 9. ayın sonuna.Tarih:06,08,2012. biraz sıkıntılı geçen doğum macerasından sonra hepimiz sağlıklı birşekilde geldik evimize.Bu minik adamın adı Ahmet Arın oldu.Ahmet eskilerden geln benim hayatımda çok ama çok önemli bir yeri olan dedemin adı .Arın ise ablasıyla aynı anlama gelen temiz saf duru demek.Bu minik adam üç buçuk aylık oldu.Çabalıyoruz unuttuklarımızı yeniden öğreniyoruz .


Hayat çok daha güzel oldu.Beklentiler bizi mutlu eden şeyler daha da çok oldu.Yorgunluklar tabiki 2 katına çıktı ama herşeye değer onların yüzündeki o gülümse eşdeğeri bulunmayan kokuları herşeye değer.Sizi çok ama çok seviyorum kuzularım.İyiki bu genç yaşımda boyumdan büyük işlere kalkışıp size sahip oldum.Artık hayat benim için herşeyden çok daha güzel.......

Bunlar da ilginizi çekebilir...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...