Güzeldi benim 2 hamileliğimde hiç bir sıkıntı çekmedim.Sabırsızlıkla 9 ayın sonunu mucizelerimin gelişini bekledim.Çok sıcağa geldi bu seferki son aylarda klimanın altında yatar oldum.Hiç bir faaliyetimden Duruyla oyunlarımızdan feragat etmedik.Çünkü o da bunun bilincindeydi İçerde bir minik adam vardı ve ona zarar gelmesini istemiyordu.Karnımın büyümesini heycanla izledi.İlk başlarda anne senin karnın neden büyümüyor ki dedi.Ama sonlara doğru anne ne kadar büyük karnın var demeye başladı. Ben de mi böyleydim .Artık kardeşim ne zman gelcek sıkıldım ben beklemekten.Karnına çıkamam dimi kardeşimin canı yanar.Anne bak tekme attı kardeşim .Bir çıksın ben de ona tekme atacam.Anne sen bizle beraber havuza atlyamazsın dimi kardeşim var.....diye uzun uzun giden sorular cümleler sonunda 9 ayı tamamladık beraber.Heycanlı neşeli ve sabırsız...O da gelmek istedi hastaneye kardeşinin doğumunu hayata gelişini o da izlemek istedi.Bana da onun benim yanımda olması iyi gelcekti.Ona baktıkça canım hiç acımaycak.Acısa bile onlar için ayakta kalmak zorunda olduğumu hemen iyileşmek zorunda olmamı hatırlayacaktım.Gerçekten de herşey düşündüğüm gibi oldu.
Sabah oldu hepbirlikte günler öncesinden hazırladığız süslerimizle birlikte yolunu tuttuk echomar hastanesinin.Yatış işlemleri odamızı süsleme derken geldi çattı saatimiz.Epidural sezeryan olcaktım.Duununkinde deaynı olmuştum ve hiç bir sıkıntı çekmemiştim.Duygusallık heycan ve sabırsızlıkla girdim ameliyathaneye.Kızımın yanağıma kondurduğu kocaman öpücük hala yanağımdaydı sanki.Epidurali uygulamaya başladılar ama birtürlü bitmek bilmiyordu.Bu sefer oldu dediler yatırdılar beni ama hala ayaklarımı hissediyordum.Olmamıştı kzıımınkinde.Bir tuhaflık vardı bu işte.Söyledim ben hissdeiyorum hala dedim.Birazdan uyuşcak dediler.Tmam dedim heralde uyuşur.Başladılar ameliyata ilk önce bir dokunuş daha sonra cızlama hissettim.Hayır bu olmamalıydı.Durunun öpücüğünden aldığım kuvvet artık yetmez oldu.V ebağırdım hissediyorum dedim ve bir daha hatırlamıyorum.
Kızımın karşısına açık gözlerle çıkmak istemiştim .Olmadı anne gözlerini açsana diye bir sesle uyandım .Sana bunu yaşatmamalıydım küçük prensesim ama aksilik.Ama bak ben ve kardeşin sağlıklı bir şekilde yanına geldik.Artık kocaman bir abla oldun gördün mü.Ahmet Arın da ben de iyiydik ağrım çok oldu ameliyattan sonra ama Duru bana baktıkça ona hissettirmemeye çalışıyordum.Ertesi gün hep beraber evimize geldikBizim için yeni bir hayat tekrardan başlıyordu.
Bu esnada benim yanımda olan ilk önce kızıma eşime anneme babama kardeşime burçak sema burak sebahat annem babannem yengem canım kuzim canere arkadaşten öte canım dostum kardeşim ışıl ve yusufa beni hiç yanlız bırakmayan canım dostum hilale özellikle Duru üzerinde emeği olan filiz ablama çok ama çok teşekkür ediyorum iyiki benim yanımdasınız sizi çok seviyorum..
Unuttum sanmayın doktorum Ufuk Özşeker e echomar hemşire ve ebelerine ve bu anları ölümsüzleştiren Fehmi Karaman a çok çok teşekkürler.....
