(kreş için hazırladığımız saksı çiçeğimiz)
Nerde kalmıştık nerden devam edecektik ben sapıttım.Sanmayın blogu unuttum unutmadım hergün açıyorum birşeyler yazmak istiyorum elim klavyenin üzerinde oynamıyor.Duygularım hareket etmiyor.Ama rüyamda vea uyumaya çalışırken sürekli yazıyorum çiziyorum duygulanıyorum.Yraın bunları unutmdan yazmalıyım diyorum olmuyor.Artık yeterrrr diye bağırdım kendime. yazmalıyım kendime gelmeliyim en azından buraya yazarken unutmalıyım kafamdaki binbir işi.Evet usanmadan yorulmadan bugüne kadar neler yaptıysak neler ettiysek yazıcam notumu düşücem.
Kreşe devam ediyoruz herşeyiyle alıştık biz bu kreşe anne bugün ne günü diyoruz öyle çıkıyoruz evden çünkü pazartesileri kitap günü,salı günleri renk günü çarşambaları oyuncak günü perşembeleri paylaşma günü cumaları fotoğraf günü derken bizimki de alıştı bu günlere.Eksiğimiz olmasın tam gidelim dimi kreşe?Yorulmadan sıkılmadan yapmaya çalışıyorum her istediğini her denileni yorulamamaya çalışıyorum bir daha bu yaşında olmayacağı geliyor aklıma kendime bakıyorum anneme bakıyorum hayır hiç yorulmamalıyım en azından hafızaları yaşanmışları tam doldurmalıyım bir yerde ekisik kalmasın istiyorum ama kendmi kaybediyorum ,en son yatakta pilim bitmiş buluyorum.Zevk alıyorum ama onunla hayata tekrardan kreş seviyesinde başlayıp yüksek yapmak hoşuma gidiyor.Onunla paylaştıklarımıza bakınca mutlu oluyorum e bende bunun için yaşıyorum ve kazanıyorum.Kreşimiz çok güzel partilerimiz ülkelerimiz şarkılarımız ingilizcemiz deneylerimiz derken geçiyor günler.Hele o kreş malzemelerini aldığımız gün kendimi kaybettim bunlarda ne aman allahım inanılmaz gözüküyorlar.
(minik ahçıların büyük şapkaları)
(paylaşma günü için hazırladığımız puf puf pastamız)
(paylaşma günü için hazırladığımız üzüm suyu ve kekimiz)
(ilginç birşey tak gel partisi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder